در میان چشم های رهگذران باغچه های پراحساس و لطیف حجاب با کرامت حجاب است که با طراوت می ماند و در برابر اسارت وبندگی شهوت، نجابت و حجاب همیشه آزادگی را به نسل هایی که در پی زمان به جامعه ی ساخته شده به دست ما می آیند، هدیه می کند. 

حجاب، برای شخصیت آدمی همچون صدفی برای گوهر درونش است، پس بدون حجاب می توان گفت شخصیت هم قطره آبی بیش نیست.

حجاب حصار اسارت من وتو نیست، نمادی برای تفاوت هاست، تفاوتی که نشانه ی برتری ماست، مایی که      می خواهیم باشیم، سبز و پرصلابت، پس باید به چشم انسانیت دیده شویم ، و این نگاه جز با نجابت میسر نخواهد شد.

آزادی در گرو پرواز حجاب از چهره نیست ، آزادی و نتهای مرگ عفاف نیست ، آزادی رنگ انسانیت است و بس، آزادی حس پرواز قاصدک هاست ، آزادی آرامش روح و روان یک انسان است نه کشتن عفت در میان خلق.

آنان که آزادی را با مرگ حرمت ها مساوی می دانند هیزم شکن هایی مکارند که می خواهند با تیشه ی جهالت بر ریشه ی اسلام بزنند. آنان غارت گرانی مزدورند که می خواهند گوهر پر ارزش عفاف را از ما به یغما ببرند.

بی حجاب همچون شاخه درختی است که از حصار باغچه  ی عفاف بیرون رفته و چشم هر رهگذر هرزه نگاه را به خود جلب می کند. کرامت و ا رزش انسانیت نباید با به حراج گذاشتن حجاب در بازار سوداگران شهوت لگدمال شود و در جامعه ی انسانیت، عصمت با مرگ نجابت به تاراج برده شود.

واین موهبت عصمت و آرامش و پاکی را که با حفظ حرمت ها و حجاب دیده ها و شنیده ها برای آیندگان معنا کنیم.